(Utworzył nową stronę „ == CD133 (PROM1) == Gen kodujący promininę-1 – transbłonową glikoproteinę”) |
(→CD133 (PROM1)) |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
| − | Gen kodujący promininę-1 | + | Gen kodujący transbłonową glikoproteinę wiążącą cholesterol– promininę-1 (CD133). CD133 jest często eksprymowane przez dorosłe komórki macierzyste oraz macierzystopodobne komórki nowotworowe. Niezależnie od rodzaju komórki, CD133 lokalizuje się na wypustkach błony komórkowej wykorzystując rafty lipidowe. |
| + | |||
| + | Ekspresja promininny-1 może następować spod jednego z 5 alternatywnych promotorów w zależności od rodzaju tkanki. Liczne warianty transkryptów kodują różne izoformy białka. Mutacje w obrębie tego genu mogą skutkować degeneracją siatkówki i prowadzić do retinopatii barwnikowej lub do choroby Stargardta. | ||
| + | |||
| + | Prominina-1 jest silnie konserwowana ewolucyjnie, ale jej fizjologiczna funkcja nie jest jeszcze poznana. Uważa się, że CD133 może być zaangażowane w hamowanie różnicowania komórki. Tendencja Promininy -1 do skupiania się na wypustkach komórkowych (w tym np. na segmentach zewnętrznych fotoreceptorów siatkówki) może sugerować udział tego białka w tworzeniu lub regulowaniu topologii tego typu struktur. | ||
Wersja z 03:52, 11 lut 2015
CD133 (PROM1)
Gen kodujący transbłonową glikoproteinę wiążącą cholesterol– promininę-1 (CD133). CD133 jest często eksprymowane przez dorosłe komórki macierzyste oraz macierzystopodobne komórki nowotworowe. Niezależnie od rodzaju komórki, CD133 lokalizuje się na wypustkach błony komórkowej wykorzystując rafty lipidowe.
Ekspresja promininny-1 może następować spod jednego z 5 alternatywnych promotorów w zależności od rodzaju tkanki. Liczne warianty transkryptów kodują różne izoformy białka. Mutacje w obrębie tego genu mogą skutkować degeneracją siatkówki i prowadzić do retinopatii barwnikowej lub do choroby Stargardta.
Prominina-1 jest silnie konserwowana ewolucyjnie, ale jej fizjologiczna funkcja nie jest jeszcze poznana. Uważa się, że CD133 może być zaangażowane w hamowanie różnicowania komórki. Tendencja Promininy -1 do skupiania się na wypustkach komórkowych (w tym np. na segmentach zewnętrznych fotoreceptorów siatkówki) może sugerować udział tego białka w tworzeniu lub regulowaniu topologii tego typu struktur.