TUNEL
Metoda biologii molekularnej pozwalająca na detekcję komórek apoptotycznych oparta o detekcję fragmentacji DNA. Istotną cechą apoptotycznych komórek jest bowiem fragmentacja DNA na odcinki równe wielokrotności długości nukleosomów. Różnice w sposobie degradacji DNA stanowią podstawę zróżnicowania śmierci nekrotycznej od apoptotyczne komórek. W przypadku fragmentacji nekrotycznej, następuje przypadkowa degradacja materiału genetycznego, który na żelu agarozowym tworzy charakterystyczną smugę (smear). W przypadku apoptozy obserwuje się natomiast fragmentację DNA odzwierciedlającą strukturę oktamerów histonowych, w wyniku czego na żelu agarozowym powstaje charakterystyczna drabinka fragmentów DNA.
Podczas apoptozy na skutek trawienia DNA powstaje wiele pęknięć jedno- lub dwuniciowych. Ich znakowanie jest podstawą techniki TUNEL (z ang. Terminal Deoksynukleotydyl Transferase Mediated d-UTP Nick End-Labeling). W metodzie tej terminalna transferaza (TdT) dobudowuje znakowane digoksygeniną nukleotydy bez obecności matrycy do wolnych końców wodorotlenkowych.
W przypadku analizy histochemicznej metodą TUNEL, związane dogoksyna-dUTP wykrywa się poprzez zastosowanie peroksydazy chrzanowej, a następnie podaniu substratu reakcji DAB. W wyniku reakcji w preparacie uzyskuje się brązową barwę jąder komórkowych. Jądrą nieapoptotyczne wybarwia się hematoksyliną. Przykładowy wynik analizy histochemicznej metodą TUNEL przedstawia rysunek 2.
Piśmiennictwo: