(→Adipokiny) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Adipokiny== | ==Adipokiny== | ||
− | + | Substancje o charakterze hormonalnym wydzielane przez komórki białej tkanki tłuszczowej. Intensywność wydzielania adipokin jest uzależniona od masy tkanki tłuszczowej i stanu odżywienia człowieka. Najważniejszą funkcją adipokin jest regulacja metabolizmu glukozy w organizmie poprzez stymulujące lub hamujące oddziaływanie adipokin na wrażliwość tkanek na insulinę. Poznano wiele adipokin, wśród nich można wyróżnić substancje o działaniu pro-hiperglikemicznym (zmniejszającym wrażliwość tkanek na insulinę) i anty-hiperglikemicznym (zwiększającym wrażliwość tkanek na insulinę) (leptyna, adiponektyna, omentyna, wisfatyna. Podział głównych adipokin ilustruje rysunek 1 (źródło: http://adipocytes.com/). | |
[[Image:rysunek 1.jpg|thumb|center|800px| Schemat 1.(źródło: http://adipocytes.com/)]] | [[Image:rysunek 1.jpg|thumb|center|800px| Schemat 1.(źródło: http://adipocytes.com/)]] | ||
− | + | Adipokiny mogą oddziaływać zarówno auto- jak i parakrynnie. Receptory dla adipokin są zlokalizowane w wielu typach komórek, także w mózgu. | |
'''Literatura''' | '''Literatura''' | ||
− | # | + | # Skowronska B, Fichna M, Fichna P. Rola tkanki tłuszczowej w układzie dokrewnym. Endokrynologia, Otyłość i Zaburzenia Przemiany 2005, 1:21-29. |
− | # | + | # Olszanecka-Glinianowicz M, Kocełak P, Orlik B, Handzlik G, Juszczyk Ł. Nowe adipokiny – korzystne czy niekorzystne w aspekcie patogenezy insulinooporności. Endokrynologia, Otyłość i Zaburzenia Przemiany 2009, 5:236-44. |
− |
Wersja z 11:50, 11 paź 2012
Adipokiny
Substancje o charakterze hormonalnym wydzielane przez komórki białej tkanki tłuszczowej. Intensywność wydzielania adipokin jest uzależniona od masy tkanki tłuszczowej i stanu odżywienia człowieka. Najważniejszą funkcją adipokin jest regulacja metabolizmu glukozy w organizmie poprzez stymulujące lub hamujące oddziaływanie adipokin na wrażliwość tkanek na insulinę. Poznano wiele adipokin, wśród nich można wyróżnić substancje o działaniu pro-hiperglikemicznym (zmniejszającym wrażliwość tkanek na insulinę) i anty-hiperglikemicznym (zwiększającym wrażliwość tkanek na insulinę) (leptyna, adiponektyna, omentyna, wisfatyna. Podział głównych adipokin ilustruje rysunek 1 (źródło: http://adipocytes.com/).

Adipokiny mogą oddziaływać zarówno auto- jak i parakrynnie. Receptory dla adipokin są zlokalizowane w wielu typach komórek, także w mózgu.
Literatura
- Skowronska B, Fichna M, Fichna P. Rola tkanki tłuszczowej w układzie dokrewnym. Endokrynologia, Otyłość i Zaburzenia Przemiany 2005, 1:21-29.
- Olszanecka-Glinianowicz M, Kocełak P, Orlik B, Handzlik G, Juszczyk Ł. Nowe adipokiny – korzystne czy niekorzystne w aspekcie patogenezy insulinooporności. Endokrynologia, Otyłość i Zaburzenia Przemiany 2009, 5:236-44.